نوع مقاله : مقاله مروری
نویسندگان
دانشگاه گیلان
چکیده
هیرش و گادامر هر دو روش را در تفسیر متن نقد می‌کنند. هیرش اساساً روش را به‌عنوان تحمیل بیرونی بر متن رد می‌کند و به‌جای آن اصل را معرفی می‌کند که بر اساس قصد مؤلف و راستی‌سنجی تفسیر عمل می‌کند. او تأکید دارد که یک تفسیر معتبر باید با توجه به قصد مؤلف باشد. گادامر نیز مفهوم «روش» را نقد می‌کند و بر اهمیت پیش‌داوری‌ها و سنت‌ها در فهم تأکید دارد. او با تأکید بر خصلت مشارکتی فهم، سهم خواننده را در فرآیند تفسیر برجسته می‌کند و مفهوم بازی را مطرح می‌سازد، که در آن اولویت به واکنش‌های بازیکنان و نه قواعد داده می‌شود. هیرش به معنای لفظی توجه دارد و بر این باور است که تفسیری معتبر باید با نوع متن و مراد مؤلف تطابق داشته باشد. گادامر نیز پیش‌داوری‌ها را عاملی می‌داند که علاوه بر ایجاد فهم، امکان‌های جدیدی برای تفسیر می‌گشاید. این مقاله به بررسی تفاوت‌ها و شباهت‌های دیدگاه‌های این دو فیلسوف در مورد روش و معیار تفسیر می‌پردازد و تلاش دارد تا با تلفیق خوانش خاصی از گادامر و دیرینه‌شناسی فوکو، پیش‌داوری‌هایی که در تفسیر خاصی تأثیرگذار هستند را مورد بررسی قرار دهد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
A comparative study of Hirsch and Gadamer from an applied perspective
نویسندگان [English]
- Atabak Asadi
- Masoomeh Ghayoori
دانشگاه گیلان
چکیده [English]
Both Hirshch and Gadamer criticize methods in textual interpretation. Hershch fundamentally rejects method as an external imposition on the text and instead introduces the principle that it operates on the author's intention and verifies the interpretation. He emphasizes that a valid interpretation must be in accordance with the author's intention. Gadamer also criticizes the concept of "method" and emphasizes the importance of prejudices and traditions in understanding. By emphasizing the participatory nature of understanding, he highlights the reader's contribution to the interpretive process and introduces the concept of a game, in which priority is given to the reactions of the players rather than the rules. Hershch pays attention to literal meaning and believes that a valid interpretation must correspond to the type of text and the author's intention. Gadamer also considers prejudices as a factor that, in addition to creating understanding, opens up new possibilities for interpretation. This article examines the differences and similarities between the views of these two philosophers on the method and criteria of interpretation and attempts to examine the prejudices that influence a particular interpretation by combining a specific reading of Gadamer and Foucault's archaeology.
کلیدواژه‌ها [English]
- Philosophical hermeneutic
- application
- anti-methode
- hirsch
- gadamer
)