نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دکترای زبان و ادبیات فارسی
چکیده
دوگانگی بر سر انتخاب اصیل و غیراصیل رهیافتی است که در عرفان به‌ویژه داستان‌های عرفانی و فلسفی قابل مشاهده است. شناسا با فهم موقعیتی که در آن قرار دارد، میتواند دست به انتخابی اصیل بزند. فرصت اصیل یا غیراصیل بودن، امکانی است که در تعامل با پیرامون یا جهان معنا می‌یابد. برجسته‌ترین وجه ممیزۀ وجود اصیل، آگاهی او از وضعیت غیرمعمول اما مطلوب است. وجود غیراصیل خود را به‌عنوان یک موجود مستقل از یاد می‌برد و تن به خواسته‌هایی می‌دهد که او را از خواسته‌ای راستین دور می‌سازد. به نظر می‌رسد مولوی بر این باور است که عرفان از نقطه‌ای آغاز می‌شود که وجود غیراصیل روزمرگی را رها کرده و به‌دنبال خواسته‌ی اصیل، سعی در شناخت خود، باشندگان و جهان دارد. در نظرگاه مولانا و هایدگر، عدم معرفتِ وجودِ اصیل نسبت به هستی و امکانات خویش موجب می‌شود تا او در دغدغه‌های معمول جهان مستحیل گردد و خویشتن را در مقام یک فرد مستقل از یاد ببرد؛ اما هستی اصیل و راستین علاوه‌بر وقوف بر امکانات خویش، خویشتن را نامأنوس و نامتجانس در عالم درمی‌یابد. از «بودن در جهان» احساس ترس و بیگانگی می‌کند و درصدد آن است تا به‌واسطه‌ی این ترس‌آگاهی و مرگ‌اندیشی- که از رهگذر چیرگی بر تصورات قالبی به دست می‌آید- به انفتاح اصیل برسد. مقومِ فتوحِ اگزیستنسِ وجودِ اصیل، شنیدن و گوش فرادادن به ندای درونی است؛ به‌طور معمول این نداهای قلبی در موقعیت‌های مرزی استماع می‌شوند و در چنین موقعیت‌هایی است که شرایط بازگشت به اصالت و خروج از عدم اصالت فراهم می‌گردد. ترس‌آگاهی و به‌تبع آن، مرگ‌آگاهی نیز در شرایط اضطراری و استثنایی نمایان می‌شوند. درواقع انسان در فرآیند این دو گزاره، میتواند به تفرد برسد و از یک فرد منتشر به موجود منفرد تغییر یابد. شناسا از زمانی که پا به عرصۀ هستی می‌گذارد، سعی دارد این احساس نامأنوس و غربتِ «در جهان بودن» را به دو شیوه حل کند یا خویشتن را در امورات جهان پیرامون و خواسته‌هایش مستغرق سازد یا با اجتناب از عادت‌وارههای روزمره، به گشودگی والا برسد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
The application of "fear-awareness" and "death-awareness" of Heidegger's authentic existence in Molana's Masnavi
نویسنده [English]
- Maryam Haghshenas
phd in Persian language and literature
چکیده [English]
. In the views of Molavi and Heidegger, the lack of knowledge of authentic existence regarding being and its possibilities leads it to become absorbed in the ordinary concerns of the world, causing it to forget itself as an independent individual. However, authentic and true existence, in addition to being aware of its possibilities, perceives itself as unfamiliar and heterogeneous in the world. It feels fear and alienation from "being in the world" and seeks to achieve authentic openness through this fear-awareness and contemplation of death—which is attained by overcoming conventional perceptions. The foundation of the breakthroughs of the existence of authentic being lies in listening and heeding the inner call; typically, these heartfelt calls are heard in border situations, and it is in such circumstances that the conditions for returning to authenticity and escaping inauthenticity are created. Fear-awareness and consequently death-awareness also manifest in emergency and exceptional conditions. In fact, it is through the process of these two propositions that a person can reach individuality and transform from a dispersed individual into a singular being. From the moment an individual steps into the realm of existence, they strive to resolve this feeling of unfamiliarity and alienation of "being in the world" in two ways: either by immersing themselves in the affairs of the surrounding world and its desires or by attempting to reach a higher openness by avoiding daily habits.
کلیدواژه‌ها [English]
- Heidegger
- Molavi
- Authentic existence
- Inauthentic existence
- Fear-awareness
- Death-awareness
- Masnavi
)