نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• مرضیه اطهاری نیک عزم ¹
• سهراب احمدی ²

¹ گروه زبان و ادبیات فرانسه دانشگاه شهید بهشتی

² دانشگاه شهید بهشتی موزه هنرهای معاصر و گالریها

چکیده

پویایی اندیشه مولانا نه تنها در معنای اشعار او نهفته است بلکه در ساختار کلام، انتخاب واژگان و ریخت شناسی افعال به کار گرفته شده نیز خود را نمایان می سازد، در واقع شیوه بیان و محتوای اشعار بازتاب پویایی اندیشه و صیرورت مدام اوست. این پویایی را می توان از طریق نشانه-معناشناسی در پیوند با زبانشناسی گفتمانی، بررسی کرد. اندیشه فعال در کل دیوان شمس به چشم می خورد و در ارتباط تنگاتنگ با جهان بینی شاعر قرار دارد. از میان این دریای بیکران، چند غزل از کلیات شمس را برگزیدیم. این غزلها نمونه بارزی از پیوند فرم و محتوا بوده و نشان از ساختار پویا و در روند اندیشه شاعر است. با تکیه بر این غزل، در این جستار تلاش خواهیم کرد از طریق تحلیل زمان، نمود افعال و نمود واژگان راهی به شیوه نگرش عرفانی مولانا بگشاییم و نشان دهیم که چگونه همه چیز در حال شدن، صیرورت، رشد و حرکت است . روش مورد مطالعه ما، نشانه معنا شناسی سوژه محور ژان-کلود کوکه، نشانه شناس و پدیدار شناس فرانسوی است که با جدا شدن از نشانه شناسی ابژه محور گرماسی، بیشتر به سوژه و تحولات آن پرداخت. یکی از موارد مطرح شده در آثار او، مبحث زمان و نمود است که با گفتمان زبانشناختی پیوند دارد. ما برآنیم تا نشانگرهای وجوه، نمود و زمان را در این غزل واکاوی نموده و به این مهم دست یابیم که این شاخص های گفتمانی تنها در ریخت شناسی واژگانی و فعلی نبوده بلکه در معنای آنها نیز مستتر است.

کلیدواژه‌ها

• مولانا
• نشانه شناسی
• ژان کلود کوکه
• زمان
• نمود
• معنا

عنوان مقاله [English]

Semoiotics of Becoming and Dynamism in Rumi with a Focus on Time and Aspects: A Study of Several Ghazals from the Divan-e Shams

نویسندگان [English]

• Marzieh ATHARI NIKAZM ¹
• sohrab Ahmadi ²

¹ University of Shahid Beheshti Departement of literature

² Shahid Beheshti University

چکیده [English]

The dynamism of Rumi's thought is embedded not only in the meanings of his poems but also in the structure of his speech, word choices, and the morphology of the verbs he employs. The manner in which he expresses himself and the content of his poetry reflect the continuous dynamism of his thought. This dynamism can be examined through semiotics in conjunction with discourse linguistics. Rumi's active thought and evocative language are evident throughout the entire Divan-e Shams and are closely related to the poet's worldview. From this vast sea of poetry, we have selected several ghazals from the Divan-e Shams, which serve as clear examples of the connection between form and content, By focusing on these ghazals, this study aims to illuminate Rumi's mystical perspective through an analysis of time, verb manifestations, and vocabulary, illustrating how everything is in a state of becoming, and movement, and how a person is never at rest from this motion. Our methodological approach is based on the subject-centered semiotics of Jean-Claude Coquet, a French semiotician and phenomenologist who shifted away from object-centered semiotics to emphasize the subject and its transformations. One of the key themes in his works is the concept of time and manifestation, which is linked to linguistic discourse. We aim to explore the indicators of aspects, manifestation, and time in these ghazals, seeking to achieve an important understanding that these discursive indicators are not only present in the morphology of words and verbs but are also embedded in their meanings.

کلیدواژه‌ها [English]

• Rumi
• semiotics
• Jean-Claude Coquet
• time
• manifestation
• meaning